Veel mensen denken dat hun tuin bemest moet worden met gedroogde koemest, maar dit is echter eerder een bodemverbeteraar dan een toevoeger van voedingsstoffen. Koemest bestaat namelijk uit verteerde grasresten en bevat maar weinig voeding. Will je je tuin goed bemesten, kies dan voor een complete mest, het liefst organisch. Kies voor uitgebalanceerde meststoffen met volop voedingsstoffen en micro organismen.
Uiteraard hebben planten voeding nodig voor de groei en bloei. Opname van de voeding komt via organische mest of minerale meststoffen binnen. Voor de plant maakt dat geen verschil. Die kan elk element slechts in een specifieke verbinding opnemen. Zo wordt stikstof opgenomen in de vorm van bijvoorbeeld nitraat, dat van nature in de bodem voorkomt.
De aanvoer moet uitgebalanceerd zijn
De aanvoer van voedingsstoffen is niet altijd voldoende voor een goede en gezonde groei. Per seizoen zijn er verschillende verhoudingen nodig. De aanvoer moet uitgebalanceerd zijn en een aanvulling op de reeds in de grond aanwezige voedingsstoffen. De plantenvoeding kan toegediend worden middels verschillende soorten meststoffen. Welke dat kunnen zijn, lees je hieronder.
Organisch minerale meststoffen
Dit zijn gecombineerde meststoffen: deels organisch en deels kunstmest. Een op deze wijze samengestelde meststof noemen we organisch tot een verhouding van 60% organisch en 40% kunstmest. Een voordeel van deze soort meststoffen is dat ze een snellere werking hebben dan geheel organische meststoffen. Nadelen van organisch minerale meststoffen zijn dat ze een deel uitspoeling hebben en dat ze nauwelijks een stimulans voor het bodemleven vormen.
Organische meststoffen
Organische meststoffen zijn compleet opgebouwd uit natuurlijke grondstoffen en de meest gebruikte worden gemaakt van beender-, bloed-, en verenmeel, cacao, soja, vinasse, natuurfosfaat en algen. Deze stoffen worden door het bodemleven omgezet tot opneembare voeding voor de plant. Micro-organismen zorgen ervoor dat de voedingselementen opneembaar worden voor de plant.
Kunstmeststoffen
Kunstmeststoffen zijn kunstmatig gefabriceerd. Het betreft zouten die direct oplossen wanneer ze in contact komen met water. Bij de opname van water wordt de plant gedwongen de voeding op te nemen, vaak in de onjuiste verhouding. Het effect hiervan is een verkeerde groei, waardoor de vatbaarheid voor ziekten en plagen sterk vergroot wordt. Bij gebruik van kunstmest bij warm en zonnig weer kan er tevens verbranding van bladeren en gras optreden.
Gecoate kunst meststoffen
Voor deze meststoffen geldt hetzelfde als de hiervoor beschreven kunstmeststoffen. Het verschil zit hier in het aanbrengen van een laagje om de meststof heen, waardoor de afgifte trager wordt en de afgifte over een langere periode plaatsvindt. Deze meststoffen zijn geschikt als je niet vaak wilt bemesten, ze stimuleren het bodemleven echter niet.
Door het gebruik van kippenmest kan er verbranding ontstaan: dit komt door het hoge gehalte ammonium en ureum. Daarbij lost kippenmest snel op en bevat maar weinig voedingsstoffen. Koemest bevat veel organisch materiaal, waardoor het heel geschikt is voor rozen en voor arme gronden. Het bevat echter zo weinig voeding dat er ook met andere middelen bemest moet worden.
Bij het gebruik van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen kunnen de micro-organismen en de bodem kringloop niet goed functioneren. Hierdoor ontstaat een verslechtering van de bodemstructuur, vermindering van opnamecapaciteit van de planten en een verminderde weerstand. Tevens kan er minder zuurstof in de bodem doordringen en kan er een rotting ontstaan, waardoor plantenwortels afsterven. Om dit te stoppen dien je de structuur te verbeteren, micro-organismen te enten en organisch te gaan bemesten.
Daarna kan er weer een positieve groei ontstaan en kan de plant weer tot volledig wasdom komen. Ook bij nieuwe gronden zien we veel zogenoemde ‘dode gronden’. Het betreft grond die uitgegraven is voor het fundatie werk en later als toplaag weer is teruggebracht rond het huis. Omdat deze uit de diepere lagen komt is er nauwelijks tot geen zuurstof geweest en is er geen actief bodemleven. Hierdoor is er sprake van een slechte structuur en willen planten niet goed groeien.
De pH is een chemische benaming voor de zuurgraad en kan worden beschreven als een maat voor de hoeveelheid zuur deeltjes die in een oplossing voorkomen. De zuurgraad (pH) van de bodem is belangrijk omdat voor elke plantensoort een optimum geldt. De zuurgraad wordt beïnvloed door het kalkgehalte van de grond. Zand en veengronden zijn in het algemeen zuurder. De pH regelt het evenwicht in de bodem. Is die pH te laag dan komen er meer sporenelementen, zware metalen en fosfaat in het bodemvocht voor. Bij een te hoge pH, dus bij aanwezigheid van veel kalk, kan door vastlegging of fixatie juist gebrek aan mangaan-, ijzer-, borium-, zink- en koper optreden. Voor het goed functioneren van het bodemleven moet de pH zeker boven 4,8 liggen.